ΣΚΙΤΣΟ-ΦΡΕΝΕΙΑ!

Για να δούμε, μετράω πλέον 1, 2… 3 μήνες απουσίας από τη ΣΚΙΤΣΟ-ΦΡΕΝΕΙΑ! Αλλά μπορώ να σας εξηγήσω.

Οι τελευταίοι 2-3 μήνες, και κυρίως ο Μάρτιος, ήταν ιδιαίτερα μεταβατικοί επαγγελματικά, και υπήρξε μια περίοδος που τα πράγματα άλλαζαν τόσο γρήγορα που κι ο ίδιος ο Flash θα δυσκολευόταν να τα παρακολουθήσει :). Πάντως τέλος καλό, όλα καλά που λέει κι ο Shakespeare, και για να μη τα πολυλογώ, άφησα τη δουλειά γραφείου και εργάζομαι πλέον σαν πλήρως αυτοαπασχολούμενος σκιτσογράφος.

Αφορμή ήταν η πρόταση καθημερινής συνεργασίας που είχα από την νέα αθλητική εφημερίδα ΕΞΕΔΡΑ για την εικονογράφηση του άρθρου της τελευταίας σελίδας. Διανύω πλέον τον 4ο μήνα συνεργασίας και χαίρομαι ιδιαίτερα που συμμετέχω στη δημιουργική ομάδα μιας τόσο μεγάλης και άρτιας εφημερίδας, στελεχωμένης από φοβερούς επαγγελματίες. Παράλληλα συνεχίζει η συνεργασία μου με το περιοδικό ΜΑΧΙΜ, έχω αναλάβει αρκετές εικονογραφήσεις/πίνακες/πορτραίτα/καρικατούρες για ιδιώτες, και έχω στα σκαριά διάφορα άλλα projects όπως κόμικς, παιδικό διήγημα και την πιθανότητα πολλών άλλων. Πρέπει να πω ότι νιώθω ευγνώμων γιατί, αν μη τι άλλο, όλοι ανεξαιρέτως οι συνεργάτες μου είναι εξαιρετικοί άνθρωποι και επαγγελματίες.

Μέσα σε όλη αυτή τη μεταβατικότητα κάποια πράγματα έμειναν αναγκαστικά πίσω, και αναφέρομαι κυρίως στη σχολή μου. Όπως συνήθως συμβαίνει, μετά από 1-2 πολύ φορτωμένους μήνες ακολούθησε μια περίοδος συνειδητά λιγότερο φορτωμένη, με περισσότερο χρόνο για τον εαυτό μου. Και επειδή αυτά τα πραγματα λειτουργούν με κύκλους, αυτή την τελευταία ήδη τη διαδέχεται, και πρέπει να τη διαδεχτεί, μια περίοδος αυξημένης δουλειάς και δημιουργίας :).

Αρκετά φλυάρισα όμως. Αφήνω το γραπτό λόγο προς το παρόν και τρέχω να δημοσιεύσω μερικές φρέσκες εικονογραφήσεις – περιμένω όπως πάντα τα σχόλιά σας!

Ήρθε τελικά το σαββατοκύριακο της διεθνούς έκθεσης Comicdom Con, έφυγε, γύρισα κι εγώ Θεσσαλονίκη δριμύτερος μετά από ένα διήμερο λουτρό κόμικς! Η έκθεση ομολογουμένως πήγε πολύ καλά, παρά την ανύπαρκτη σχεδόν διαφήμιση. Ο χώρος της Ελληνοαμερικάνικης Ένωσης ήταν και τις δύο μέρες, όλες τις ώρες, γεμάτος με κόσμο που μπορούσε να ενημερωθεί σχετικά με τις καινούριες ελληνικές εκδόσεις κόμικς, να βρει αγαπημένους του τίτλους, να ξεθάψει σπάνια τεύχη και να γνωρίσει από κοντά μερικούς καταξιωμένους και αγαπημένους δημιουργούς κόμικς του εξωτερικού. Το περίπτερο των εκδόσεων GIGANTO είχε, προς μεγάλη μου χαρά, συνεχώς κόσμο που κοιτούσε και αγόραζε τα φρέσκα, και όχι μόνο κόμικς των εκδόσεων. Την παράσταση φυσικά έκλεψε το BLAST Comics το οποίο μάλιστα πήγε και πολύ καλά στις πωλήσεις :). Nice! Μέχρι τη βδομάδα που έρχεται θα έχει κυκλοφορήσει σε όλα τα μεγάλα βιβλιοπωλεία της χώρας – υποστηρίξτε το και αγοράστε ένα αντίτυπο!

Από το Νοέμβριο περίπου ξεκίνησα να δουλεύω ένα κόμικ το οποίο τελείωσα τέλη Ιανουαρίου (ένας Ιανουάριος που με έφτασε ένα βήμα πριν την υπερκόπωση, πνιγμένος με την εικονογράφηση του κόμικ, 8ωρη πρωινή δουλειά, σχολή και ελάχιστες εξόδους – αλλά χαλάλι!). Δε θα’θελα να αποκαλύψω ακόμα πολλές λεπτομέρειες, μπορώ να πω όμως τα εξής: Το κόμικ μου θα είναι μία από τις πολλές ιστορίες που θα εκδοθούν ως ένα βιβλίο κόμικ με το όνομα BLAST COMICS από τις εκδόσεις Giganto, ένα μεγαθήριο 192 σελίδων στο οποίο συμμετέχουν κι άλλοι καλλιτέχνες, όλοι τους εξαιρετικοί (και είναι μεγάλη μου τιμή που με δέχτηκαν ανάμεσά τους) από τον ελλαδικό χώρο και όχι μόνο. Το θέμα του άλμπουμ είναι… υπερηρωικό (γιεεεεεέα!!) και το μυαλό πίσω από τη σύλληψη και οργάνωση της ιδέας (καθώς και το χέρι σε πάμπολλες περιπτώσεις) είναι ο Ηλίας Κυριαζής. Το βιβλίο θα εκδοθεί αρχές Μαρτίου και η πρώτη παρουσίασή του θα γίνει στα πλαίσια του Comicdom Athens το σαβ/κο 3-4 Μαρτίου στο Κολωνάκι (Κτήριο Ελληνοαμερικανικής Ένωσης). Είμαι αρκετά ενθουσιασμένος 🙂

Το εντυπωσιακό εξώφυλλο του κόμικ που βλέπετε φιλοτέχνησε ο Ηλίας Κυριαζής.

Ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, ξεμπέρδεψα με τις υποχρεώσεις και εκκρεμότητές μου (προς το παρόν φυσικά, σιγά μην κάτσω για πολύ στ’ αβγά μου) και κατάφερα να βρω το χρόνο να ξε-αραχνιάσω το καημένο το μπλογκ μου. Έχω ήδη ανεβάσει καινούρια πραγματάκια και θα συνεχίζω να ανεβάζω για όσο είμαι παραγωγικός – δε θα το αφήσω να αραχνιάσει πια! Ένα ιδιαίτερο ευχαριστώ στη Rodia, τη Μαύρη Γάτα, τον Δημήτρη (μόλις ανέφερα τους μισούς επισκέπτες της Σκιτσοφρένειας) και όσους ακολούθησαν (άλλοι 2-3 δηλαδή) οι οποίοι προσέξαν το μπλογκ μου και ανανέωσαν τον ενδιαφέρον μου γιαυτό – προκαλώντας ουσιαστικά την αναβίωσή του. Ευχαριστώ πολύ λοιπόν!